Carte blanche
reżyseria: Jacek Lusiński
scenariusz: Jacek Lusiński
premiera: 2015

Kacper (Andrzej Chyra) uczy historii w jednym z lubelskich liceów. Swoim podejściem zarówno do przedmiotu, jak i uczniów zaskarbia sobie sympatię tych ostatnich. Mieszka z matką, a jego życie biegnie powoli bez gwałtownych wzlotów czy upadków. Do czasu. Tragiczne w skutkach wydarzenie, którego mężczyzna jest współuczestnikiem powoduje nagłą zmianę w jego uporządkowanym dotąd świecie.

Pojawiają się problemy zdrowotne, a dokładnej ze wzrokiem. Początkowo Kacper myśli, że chwilowo gorsze widzenie spowodowane jest przemęczeniem lub złym oświetleniem przy czytaniu do późnych godzin nocnych. Jednak diagnoza postawiona przez lekarzy brzmi jednoznacznie. Mężczyzna traci wzrok, a powodem jest choroba genetyczna, którą przekazała mu matka. Informacja, iż pole widzenia coraz bardziej będzie mu się zawężać, aż do całkowitej ślepoty, w pierwszym momencie, jest przyczyną próby samobójczej bohatera. Próby nieudanej. Wcześniejsze załamanie przekształca się w chęć „zawalczenia o życie”. Ale nie jako osoby niepełnosprawnej. Kacper postanawia ukryć przed wszystkimi swoją postępująca ślepotę. Z jednym wyjątkiem. O chorobie i jej konsekwencjach opowiada przyjacielowi, Wiktorowi (Arkadiusz Jakubik). W pracy dostaje propozycję objęcia wychowawstwa w jednej z maturalnych klas. Po przemyśleniu wszystkich za i przeciw, po wysłuchaniu argumentów „na nie” ze strony Wiktora, podejmuje wyzwanie. Musi nauczyć się zachowywać jak osoba widząca. Jeśli czegoś nie jest w stanie zrobić sam, znajduje do tego zastępcę, jak w przypadku uzupełniania dziennika.
 
Carte blanche, bo taki nosi tytuł obraz Jacka Lusińskiego, to opowieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. W VIII LO w Lublinie uczył historii Maciej Białek. Przez 15 lat udało Mu się utrzymać fakt, iż nie widzi, w tajemnicy przed innymi. To jego osoba posłużyła za pierwowzór postaci Kacpra. Andrzej Chyra w roli tracącego wzrok nauczyciela stworzył postać doskonałą. Sam reżyser w jednej ze swoich wypowiedzi przyznał, iż jest on aktorem, „który wchodzi w postać głębiej, potrafi ją przez siebie przefiltrować”. Poza wspomnianym wcześniej A. Jakubikiem, Andrzejowi Chyrze partneruje Urszula Grabowska. Grana przez nią postać Ewy, to początkowo koleżanka z pracy, później partnerka, a przez moment nawet narzeczona. Jednak w momencie, gdy mężczyzna przyznaje się do swojej choroby, wycofuje się do relacji koleżeńskich.

Film Jacka Lusińskiego jest kolejnym obrazem wpisującym się w tematykę „pomimo wszystko”. W walkę z przeciwnościami losu. To nurt, który zobaczyć można w Bogach, czy Chce się żyć. I nie ma znaczenia czy walczymy z ograniczeniami systemu, brakiem umiejętności lub wiedzy czy niedoskonałością własnego organizmu Ważne jest, że się nie poddajemy, że mamy nadzieję.

A na koniec, by tradycji stało się zadość, pozwolę sobie przedstawić inne projekty filmowe, w których brali udział aktorzy zaangażowani przy Carte blanche:
Andrzej Chyra – Daas, Dług, Komornik, Palimpsest, S@motność w sieci, Strajk, Symetria, Wszyscy jesteśmy Chrystusami, Zmruż oczy,
Urzula Grabowska – Joanna, Syberiada polska, Układ zamknięty,
Arkadiusz Jakubik – Dom zły, Drogówka, Nienasycenie, Sztuka spadania.

Zarówno po Carte blanche jak i pozostałe, wymienione tytułu zapraszam do XI Czytelni Naukowej.