scenariusz i reżyseria: Asghar Farhadi
premiera: 2017
Emad (Shahab Hosseini) i jego żona Rana (Taraneh Alidoosti) w wyniku niefortunnego zbiegu wydarzeń zmuszeni są opuścić luksusowe mieszkanie i na pewien czas przeprowadzić do innego. Poszukiwania zastępczego lokalu ułatwia im kolega. Oferuje mieszkanie, opuszczone przez poprzednią lokatorkę, lecz z pozostawionymi chwilowo jej rzeczami osobistymi.
Mężczyzna uczy w szkole i wraz z żoną grają w sztuce Arthura Millera Śmierć komiwojażera, wystawianej na deskach teatru, w którym obydwoje pracują. Irańskie małżeństwo prowadzi życie, które w oczach przeciętnego Europejczyka nie różni się niczym od tego, które zna. Posiadają telefony komórkowe, karty płatnicze, obydwoje mają prawo jazdy. Ich relacje są partnerskie. Wszystko się zmienia, gdy Rana ulega wypadkowi. Kobieta tuż przed wzięciem kąpieli zwalnia domofon i otwiera drzwi mieszkania, nie sprawdziwszy przedtem kto dzwonił. Mąż po powrocie do domu zastaje ślady krwi na schodach, w łazience, a od sąsiadów dowiaduje się, że żona, z ranami głowy znajduje się w szpitalu. Mieszkańcy domu zdradzają również, iż poprzednio mieszkająca w lokalu kobieta była prostytutką. Mężczyzna ma żal do kolegi, który podnajął im mieszkanie, że nic na ten temat nie powiedział. W mieszkaniu, po wizycie nieznajomego, co chwile znajdują się pozostawione przez niego rzeczy. Komórka, kluczyki od samochodu, skarpetki, a nawet zwitek pieniędzy pozostawiony na jednej z półek. Wraz z Raną postanawiają nie zawiadamiać o incydencie policji, wiedząc, że wynikną z tego większe kłopoty, a tych chcieliby uniknąć. Jednak sytuacja dla Emada jest coraz trudniejsza do zniesienia Mężczyzna za wszelką cenę pragnie odnaleźć tego, kto naruszył ich spokój, skrzywdził jego kobietę, sprawił, że obydwoje zaczęli się od siebie oddalać. Świadomość, że obcy mężczyzna widział jego żonę pod prysznicem, nieubraną, jest dla niego nie do zaakceptowania. Rozpoczyna własne śledztwo w celu odnalezienia i ukarania złoczyńcy.
Asghar Farhadi, autor scenariusza i reżyser, za obraz Klient został w 2017 roku uhonorowany przez Amerykańską Akademię Filmową Oscarem, w kategorii: Najlepszy film nieanglojęzyczny. To już drugi Oscar w dorobku irańskiego reżysera. Pierwszy otrzymał w pięć lat wcześniej, za film Rozstanie, pokonując m.in. W ciemności Agnieszki Holland.
Reżyser, troszkę jak u Hitchcocka, swój film zaczyna od trzęsienia ziemi (w tym przypadku winna jest koparka, która uszkodziła rurę z gazem), by z każda jego minutą zwiększać napięcie. Bohaterowie zmieniają się. Sytuacja, w której przyszło im się znaleźć wpływa zarówno na ich zachowania wobec siebie jak i relacje z innymi osobami. Sam twórca przyznał, że przez obraz Klient chciał pokazać z jakich przyczyn i kiedy może w człowieku obudzić się zło. Wrażliwy widz na długo będzie miał przed oczami sceny z filmu Farhadiego.
Asghar Farhadi – Co wiesz o Elly?, Przeszłość, Rozstanie
Shahab Hosseini – Co wiesz o Elly?, Rozstanie
Taraneh Alidoosti – Co wiesz o Elly?
Zapraszam do XI Czytelni Naukowej po film Klient i wszystkie wymienione w tekście tytuły.
Monika Świderska