Książka dotyczy, jak pisze autorka w przedmowie, zagadnienia skutecznej komunikacji zachodzącej między introwertykami a ekstrawertykami. Czy istnieją osoby wyłącznie zwrócone ku światu zewnętrznemu, czyli ekstrawertycy w przeciwieństwie do osób skoncentrowanych jedynie na własnym wnętrzu, czyli introwertyków? A może występują formy pośrednie osobowości? Z zawartości treściowej książki wynika, że istnieją formy mieszane osobowości, czyli tzw. ambiwertycy, zwani inaczej centrowertykami. Posiadają oni mniej więcej tyle samo cech ekstrawertyka co introwertyka. Sztuka ambiwertycznego życia ma zatem związek z różnorodnością, kompromisami i równowagą. Ambiwertycy podobno rzadziej skłaniają się ku lekkomyślności, dekoncentracji lub niecierpliwości spotykanej u ekstrawertyków, którzy nudzą się. Z drugiej strony centrowertycy nie mają też tylu problemów z pasywnością, ucieczką i unikaniem kontaktów, które stają się przeszkodami dla introwertyków z powodu zbyt silnej stymulacji zewnętrznej.¹

W jaki sposób jesteśmy kształtowani przez społeczeństwo, jak poczuć się komfortowo w odmiennym od siebie towarzystwie? Ostatecznie jak pozostać kimś wyjątkowym, żyjąc wśród innych ludzi? Na te i podobne pytania znajdziemy satysfakcjonujące odpowiedzi właśnie w proponowanej książce. Kluczowym pytaniem jest pytanie o własne mocne i słabe strony. Autorka zestawiła w książce najpierw dziesięć par mocnych stron introwertyków i ekstrawertyków, a potem dziesięć słabych ich stron. Autorka podkreśliła, że ważnym zadaniem w kontekście współpracy między introwertykami a ekstrawertykami jest poznanie, zrozumienie i docenianie różnic.

Zapraszam do tej fascynującej lektury.

 

KM

^1. Por. S. Löhken, Potęga osobowości. Jak łączyć siły introwertyków i ekstrawertyków, by osiągnąć niezwykłe rezultaty, Warszawa 2019, s. 151