Niektóre osoby wciąż uważają średniowiecze za synonim wstecznictwa i ciemnoty. To smutne dziedzictwo po wieku oświecenia, który właśnie z taką pogardą odnosił się do wcześniejszej epoki. Autor proponowanej lektury, znany brytyjski historyk, pisarz, autor bestsellerowych książek np. „Templariuszy. Rozkwitu i upadku zakonu świętych wojowników” oraz „Krzyżowców. Epickiej historii wojen o Ziemię Świętą” a nadto prezenter telewizyjny i dziennikarz oraz scenarzysta i prowadzący serii Netflixa pt. „Tajemnice brytyjskich zamków”, starał się w swej książce przekonać nas, że średniowiecze to przecież czasy powstawania wielkich religii, idei i całych państw. Był to czas odkryć, przemian społecznych i … technologicznych. Autor książki zaprasza czytelników w podróż przez kontynenty i stulecia. Zapoznaje nas z wielu kobietami i mężczyznami: od Attyli po Joannę d’Arc. Zajmują go różne zagadnienia np. historia wojen czy prawa aż  po historię literatury i sztuki.¹

Książka została podzielona na cztery części. W pierwszej znajdziemy spuściznę Rzymu czyli co się działo wokół upadku cesarstwa zachodniorzymskiego: zmiany klimatyczne, wielopokoleniowe masowe migracje oraz liczne związane z nimi problemy, powstanie królestw barbarzyńskich, które dały podwaliny państw europejskich, powstanie Bizancjum.

Drugą część otwiera rozdział o Frankach, którzy odnowili chrześcijaństwo na Zachodzie, nawiązując do cesarstwa rzymskiego.

Część trzecia rozpoczyna się nagłym pojawieniem się nowego supermocarstwa czyli Mongołów. Poza tym w części trzeciej Dan Jones analizuje jak działali kupcy, jakie wynaleziono mechanizmy finansowe, aby zapewnić bogactwo sobie i światu. Równie interesująca była działalność architektów i inżynierów. Katedry i zamki, które powstały i trwają mimo upływu setek lat…

W czwartej części opisał schyłek średniowiecza. Zaczyna się od globalnej epidemii, która przetoczyła się ze wschodu na zachód, pociągając za sobą liczne ofiary, ale przyczyniła się do transformacji gospodarki i sposobu myślenia ludzi o otaczającym ich świecie. W tej części poznamy wielkich podróżników, którzy odkryli nowe lądy. Koniec książki to okres reformacji, który przyniósł również zmiany w sposobie komunikacji.

Jak humorystycznie zauważa autor, książka mimo, że jest duża objętościowo (liczy 752 stron) to jednak stała się swoistym wyczynem, bo 1000 lat historii zawrzeć w mniej niż tysiącu stron to jest jednak pewne osiągnięcie.

Serdecznie zachęcam do lektury.

KM