Spotkanie DKK 25 marca 2024Tym razem Dyskusyjny Klub Książki udał się w nietypowy kierunek literacki, jakim jest Islandia. Samo to wzbudziło ciekawość. Osobiście nigdy nie czytałam literatury pochodzącej z tej pięknej wyspy. Po opisie książka zapowiadała się na filozoficzną opowieść o starzeniu się, depresji i rozważaniach życiowych. Porusza ona faktycznie wszystkie te tematy, ale w dość lekki sposób, dzięki czemu fabuła nie jest przytłaczająca. Momentami lektura jest nawet dość zabawna.
Nasz bohater – Jonas - postanawia popełnić samobójstwo. Po analizie różnych metod decyduje się na wyjazd do kraju, w którym przed chwilą skończyła się wojna, bo tam nikt nie będzie zadawał za dużo pytań, a jego śmierć nie wzbudzi zdziwienia. W swoją niedużą torbę pakuje wiertarkę (profilaktycznie, by mieć czym przykręci hak do sufitu, żeby móc się powiesić). Ów przedmiot stanie się głównym narzędziem zmian zarówno w życiu jego, jak i pozostałych bohaterów.
W miejscu, do którego dotrze (nowo otwartego hotelu w kraju tuż po wojnie), na początku pomoże gospodarzom w drobnych naprawach, by później stać się pracownikiem i znaną w okolicy „złotą rączką”. Niespodziewanie weźmie udział w odbudowie miejsca, które przed chwilą było owładnięte wojną. To wszystko powoli i niezauważalnie zmieni Jonasa, a jednocześnie przywróci mu chęć do życia.
Większość uczestników spotkania zgodnie stwierdziła, że książka się podobała, szybko i przyjemnie się ją czytało i świetnie nadaje się na scenariusz filmu w Hollywood.
Czytając, można zauważyć podobieństwa do innej powieść z północy Europy - „Mężczyzna imieniem Ove”, ale przy bliższym spojrzeniu widać więcej różnic niż podobieństw.
Nasza lektura, mimo, że zapowiada ciężką przeprawę przez trudne sprawy, jest oczywiście z jednej strony refleksją nad problemami dnia codziennego. Przypomina, jakie mamy szczęście urodzić się i mieszkać tu, gdzie jesteśmy, a z drugiej strony jest przyjemną książką, przy której można miło spędzić czas i niejednokrotnie się zaśmiać.
Anna Malanowska
