Okładka książki Szczepana Twardocha "Pokora". Spotkanie DKK 21 marca 2022
 
Zupełnie nieświadomie dużo wcześniej wybrany tytuł okazał się bardzo aktualny, wobec trudnych, historycznych wydarzeń, które dzieją się na naszych oczach.
O czym zatem jest książka? Można to określić w trzech słowach: wojna, rewolucja i tożsamość.
Tytułowy bohater, Alois Pokora, jest synem ubogiego górnika z Górnego Śląska. Dzięki swoim zdolnościom i pomocy pilchowickiego księdza , udaje mu się przerwać łańcuch ubogiego, szarego życia wielu pokoleń jego przodków. Studia przerywa mu I wojna światowa. Trafia na front, jednak udaje mu się przetrwać wojenną zawieruchę. Zraniony, trafia do szpitala, skąd wir historii porywa go w ramiona rewolucji. Stary świat się skończył, nowy dopiero się rodzi. Pokora nie znalazł swojego miejsca w czasach, które się skończyły, niepewnie się też czuje w bieżącej rzeczywistości. Wciąż powtarza, że nie należy do nikogo i niczego. Wyrwany ze śląskich korzeni, z każdej strony spotyka się z odrzuceniem i pogardą. Dodatkowo od młodości wisi nad nim widmo miłości do zimnej i perwersyjnej Agnes, od której bohater nie uwolni się do końca.
Pokora to "opowieść o człowieku nie umiejącym urwać się z historii. Będzie wszystkim, ale nie sobą. Bo Alois Pokora nie wie, co to znaczy być sobą. I się nie dowie. Człowiek bez właściwości zostanie w finale ukarany za bierność".
"Pokora jest tak śląska, jak Drach, historyczna jak Morfina i wartka niczym Król"
.
Okładka książki "Perfekcyjna niedoskonałość" Jacka Dukaja. Spotkanie DKK luty 2022
 
Na kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki Klubowicze wybrali powieść science fiction "Perfekcyjna niedoskonałość" autorstwa Jacka Dukaja. W 2004 roku powieść otrzymała Nagrodę im. Janusza A. Zajdla.
Andrzej Dukaj przekracza w książce granice człowieczeństwa, manipuluje biologią, przestrzenią, fizyką. Znaczenie tytułu sam autor wyjaśnia w słowach: "Znaczenie wyjaśnia się w książce, która właściwie cała obraca się wokół "doskonałości" – fizycznej, cywilizacyjnej, umysłowej".
Główny bohater, Adam Zamoyski, tajemniczy zmartwychwstaniec budzi się w nieznanej rzeczywistości, przeniesiony z XXI do XXIX wieku. Ma problemy z pamięcią i tożsamością, jednak po jakimś czasie zdaje sobie sprawę z tego, że jest kluczem do przyszłych wydarzeń, do zwycięstwa cywilizacji. Jakiej – przekonajcie się o tym sami.
Trudno pisać o tej książce, lepiej wziąć ją do ręki i zanurzyć się w odległe, choć kto wie, czy nie prorocze obrazy przyszłości.
Perfekcyjną niedoskonałość Dukaj pisał długo, odłożył na kilka lat, w końcu zdecydował się na dokończenie dzieła. Zapowiedział, że będzie to pierwsza z cyklu trzech, jednak, choć od publikacji pierwszego tomu minęło już 18 lat, wciąż nie wiemy, kiedy pojawi się kolejna.
Na pewno nieprędko, co powiedział sam autor: "Druga tercja to będzie głównie rajd przez wszechświaty odmiennych fizyk i czekam, aż się tu pewne rzeczy w nauce wyklarują w wystarczającym stopniu, żeby mi się kreacja nie zdezaktualizowała jeszcze w trakcie pisania; a po drugie, czekam na narzędzia (programy), które pomogłyby w żonglowaniu tymi fizykami – bo za cienki jestem, żeby przeliczać to wszystko ręcznie".
Okładka książki "Bezmatek" Miry Marcinów Spotkanie DKK 10 stycznia 2022
 
10 stycznia odbyło się pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Bibliotece "Przy Zawiszy".

"Bezmatek" to debiut literacki Miry Marcinów. Książka została uhonorowana Paszportem "Polityki" 2020 w kategorii Literatura - za "intensywną opowieść o relacji córki i matki, o życiu i umieraniu. Wybitność "Bezmatka" wykracza daleko poza temat żałoby, dotyczy też literackiego języka, zarazem wywrotowego i precyzyjnego" - podano w uzasadnieniu. Powieść „Bezmatek” otrzymała także nominację do Nagrody Literackiej Nike.

Bezmatek to pszczela rodzina pozbawiona matki. Taka rodzina, oszalała z rozpaczy, niespokojna, często pogrąża się w chaosie, przestaje przynosić pyłek, nie produkuje miodu, słabnie.

Książka zaczyna się lekcją daną od matki: na oczko w rajstopach najlepszy jest lakier od paznokci. Matka - główna bohaterka, jest kobietą, która własnej córce mówi, że "gdy dorośnie, to wyskubie jej brwi i wtedy będzie naprawdę ładna".
„Byłam córką samotnej matki. Na tym budowałam swoją tożsamość. To była moja główna rola. A że drugoplanowa – trudno. Przynajmniej stabilna, tak mi się wydawało. Byłam córką matki. I dlatego ta utrata tożsamości tak bardzo boli. Że to jest szansa, by zobaczyć się jako ktoś inny, ktoś więcej niż córka? Wątpię. Jestem kimś mniej” - czytamy w „Bezmatku”.

Gorąca dyskusja wokół powieści "Bezmatek" rozgrzała klubowiczów. Warto przeczytać!


Okładka książki "Jak zawsze" Zygmunta MiłoszewskiegoSpotkanie DKK 15 listopada 2021

15 listopada odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Bibliotece “Przy Zawiszy”.

Powieść Zygmunta Miłoszewskiego „Jak zawsze” to komedia ironiczno-romantyczna o małżeństwie, którę dostaję szansę przeżycia swojej historii jeszcze raz, o tym, jak zmiany polityczne w Polsce i na świecie wpływają na ich decyzje.

Małżeństwo Grażyny i Ludwika było zgodnym i dobranym. Wszystko jednak zmieniło się w chwili, kiedy otrzymali nietypową i niepowtarzalną możliwość powtórzenia swojego życia oraz zyskali okazję cofnięcia się w czasie o kilkadziesiąt lat. Bohaterowie postawieni zostają przed trudnymi wyborami.

"Jak zawsze" to książka dająca wiele do myślenia i prowokująca do weryfikacji swojego życia.

Warto przeczytać!

Okładka książki "Opowiadania bizarne" Olgi Tokarczuk

Spotkanie DKK 13 grudnia 2021

13 grudnia odbyło się ostatnie w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Bibliotece "Przy Zawiszy". Tym razem Klubowicze wybrały książkę Olgi Tokarczuk "Opowiadania bizarne".

Olga Tokarczuk to jedna z najpopularniejszych polskich pisarek współczesnych. Otrzymała dwie Literackie Nagrody Nike - w 2008 roku za "Bieguni" i w 2015 za "Księgi Jakubowe”.  Została nagrodzona literacką Nagrodą Nobla. Wyróżniona także Paszportem "Polityki" oraz Nagrodą Fundacji im. Kościelskich.

„Opowiadania bizarne” to zbiór dziesięciu wyjątkowych i zaskakujących opowiadań. Słowo „bizarre pochodzi z języka francuskiego i oznacza dziwny, zmienny, ale i śmieszny czy niezwykły.  Tacy są bohaterowie opowiadań. Olga Tokarczuk pokazuje nam różnorodność otaczającego nas świata, który staje się coraz bardziej niepojęty.

Warto przeczytać!